مطالب مرتبط
بازداشت میلاد سنایی و لیلی کرمی توسط اداره اطلاعات
خبرگزاری جامعه آریایی – امروز پنجشنبه ۵آبان ماه ۱۴۰۱، ماموران امنیتی در شهرهای ساری و شیراز، میلاد سنایی و لیلی کرمی، دو تن از شهروندان بهایی را بازداشت کردند.
به گزارش خبرگزاری جامعه آریایی، روز سه شنبه ۳ آبان ماه ۱۴۰۱، میلاد سنایی، متولد: ۱۳۷۶، عکاس و فیلمبردار، شهروند بهایی، ساکن شهر ساری مرکز استان مازندران، توسط نیروهای اداره اطلاعات این شهر، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
یک منبع مطلع در این خصوص گفت:”بازداشت میلاد سنایی در خارج از منزل وی صورت گرفت و سپس ماموران این شهروند بهایی را به محل سکونتش منتقل و پس از تفتیش منزل و توقیف وسائل شخصی از لپ تاپ، گوشی تلفن همراه، کتب مذهبی مرتبط با دیانت بهایی را از آن مکان توقیف کردند. علت دقیق بازداشت هنوز اعلام نشده اما فردی که بعنوان وکیل ما معرفی کردیم و پیگیری های صورت گرفته اعلام شده علت بازداشت فعالیت در فضای مجازی در مورد اعتراضات بوده است.”
اما در خبری دیگر، روز چهارشنبه ۴ آبان ماه ۱۴۰۱، لیلی کرمی، شهروند بهایی، ساکن شهر شیراز مرکز استان فارس، در پی یورش ماموران اداره اطلاعات این شهر به محل سکونت وی بازداشت و جهت بازجوئی به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ این ارگان امنیتی منتقل شد.
یک فرد نزدیک به خانواده لیلی کرمی اعلام کرد:”حدود ساعت ۶ صبح ۲ دستگاه خودرو شامل ۶ تن از ماموران اداره اطلاعات که ۲ مامور زن هم همراه آنها بود پس از مراجعه به خانه لیلی کرمی و ارائه حکم قضایی ابتدا آن مکان را تفتیش کردند و پس از ضبط گوشی تلفن همراه و لپ تاپ و برخی وسائل شخصی، در نهایت لیلی کرمی را بازداشت کرده و به همراه خود بردند.”
تا لحظه تنظیم این گزارش، از علت بازداشت و مصادیق حقوقی اتهامات لیلی کرمی اطلاعی در دسترس نیست.
لیلی کرمی، در حال حاضر در بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ اداره اطلاعات شیراز بسر می برد.
در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار فراخوان اقدام فوری نسبت به سرکوب و افزایش فشارهای امنیتی بر شهروندان بهایی واکنش نشان داد و از جامعه جهانی خواستار در نظر گرفتن راهکاری جامع برای مقابله با این قبیل برخوردهای حکومت ایران شد.
در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داد.
سرکوب آزادی بیان و عقیده، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند.
شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
