مطالب مرتبط
رد اعاده دادرسی کمال شریفی زندانی سیاسی
خبرگزاری جامعه آریایی – امروز سه شنبه ۲۲شهریور ماه ۱۴۰۱، دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی به پرونده قضایی کمال شریفی، زندانی سیاسی محبوس در زندان شهرستان میناب را رد کرد.
به گزارش خبرگزاری جامعه آریایی به نقل از کُردپا، طی روزهای اخیر، درخواست اعاده دادرسی به پرونده قضایی کمال شریفی، فرزند: بایزید – متولد: ۱۳۵۱ – اهل: شهرستان سقز از توابع استان کُردستان و زندانی سیاسی در تبعید محبوس در زندان شهرستان میناب از توابع استان هرمزگان، توسط دیوان عالی کشور رد شد.این زندانی سیاسی در حال تحمل حبس تعزیری ۳۰ ساله خود است.
به نقل از یک منبع مطلع:”وزارت اطلاعات، بعنوان ضابط امنیتی پرونده مانع اعطای مرخصی به کمال شریفی شده و وی تاکنون از حق مرخصی محروم بوده است.”
ممانعت از تائید درخواست اعاده دادرسی و محرومیت کمال شریفی از حقوق اولیه یک زندانی برای اعزام به مرخصی و برخورداری از روند دادرسی عادلانه در حالی است که این زندانی سیاسی، در تاریخ ۱۲اسفندماه ۱۳۹۹، بر اثر سکته قلبی به بیمارستان منتقل شد و بدون انجام مراحل تکمیلی درمان پس از ۴ روز به این زندان بازگردانده شد.
در تاریخ ۸ بهمن ماه ۱۴۰۰، سازمان عفو بین الملل، نسبت به محرومیت کمال شریفی برای اعزام به مرکز درمانی تخصصی واکنش نشان داد و با انتشار شرحی کامل از وضعیت وی خواستار اعزام او به بیمارستان و امکان درمان این زندانی سیاسی شده بود.
لازم به ذکر است، کمال شریفی، در سال ١٣٨٧، برای دیدار با اقوام خود از اقلیم کردستان عراق، به شهرستان سقز در استان کُردستان سفر کرد اما در تاریخ ۵خردادماه ۱۳۸۷، توسط ماموران اداره اطلاعات سقز، بازداشت و جهت بازجوئی به بازداشتگاه این ارگان امنیتی در شهر سنندج مرکز استان کردستان منتقل و به مدت ۶ماه در حالی که از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بود مورد بازجوئی قرار گرفت.
کمال شریفی، پس از اتمام بازجوئی ها و انتقال به زندان شهرستان سقز، با اتهام (محاربه) توسط شعبه دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی شایق، ظرف مدت ۵ دقیقه محاکمه و در حالی که از حق ارائه هرگونه دفاع از خود در برابر اتهام مذکور محروم بود به تحمل ۳۰ سال حبس تعزیری توام با تبعید به زندان میناب با احتساب روزهای بازداشت اولیه محکوم شد.
کمال شریفی، پیش از این هم در تابستان سال ۱۳۶۷، در منطقه مرزی شهرستان سردشت، بازداشت و به اتهام (خروج غیرقانونی از مرز) و (همکاری موثر با احزاب کُرد) محاکمه و به تحمل حبس تعزیری محکوم و دوران حبس خود را در زندان‌های سردشت و پیرانشهر سپری کرده بود.
وی همچنین در سال‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹، چندین بار به اتهام هواداری و فعالیت در احزاب کُرد مخالف جمهوری اسلامی، توسط سپاه پاسداران و اداره اطلاعات شهرستان سقز، بازداشت و در نهایت در خرداد ماه سال ١٣۶٩، توسط شعبه دادگاه انقلاب سقز، به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و۴٠ ضربه شلاق محکوم شد.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
