مطالب مرتبط
وصال ممتازی، شهروند بهایی ساکن رشت بازداشت شد
خبرگزاری جامعه آریایی – امروز پنجشنبه ۱۷ آذر ماه ۱۴۰۱، ماموران امنیتی در شهر رشت مرکز استان گیلان، وصال ممتازی، شهروند بهایی را بازداشت کردند.
به گزارش خبرگزاری جامعه آریایی، روز سه شنبه ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۱، وصال ممتازی، ساکن شهر رشت مرکز استان گیلان و شهروند بهایی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و جهت بازجویی و تشکیل پرونده به زندان لاکان رشت منتقل شد.
یک منبع مطلع در تشریح این خبر گفت:”چندی پیش منزل آقای ممتازی توسط ماموران اداره اطلاعات رشت تفتیش و برخی وسائل او و خانواده اش توقیف شده ظاهرا به ادعای اداره اطلاعات رشت مستنداتی مبنی بر جرم از طرف این شهروند بهایی که مرتبط با عقاید مذهبی بهائیان است پیدا کردند و علت بازداشت وصال هم در خصوص اعتقادات مذهبی او عنوان شده اما مصادیق اتهامات مشخص نشده است.”
لازم به ذکر است، در تاریخ ۱۲ آبان ماه ۱۴۰۱، منزل شخصی وصال ممتازی و همسر وی آنیسا سمیعیان، در پی یورش ماموران اداره اطلاعات شهر رشت، تفتیش و سپس برخی لوازم شخصی از قبیل گوشی های تلفن همراه، فلش مموری، کتب مذهبی و لپ تاپ این خانواده بهایی توقیف شد و به آنها گفته شده بود که حق خروج از شهر رشت را ندارند.
بازداشت وصال ممتازی در حالی صورت گرفته که این شهروند بهایی در روندی که با وجود حکومت جمهوری اسلامی به یک قانون تبدیل شده در سال ۱۳۸۹ به علت اعتقاد به دیانت بهایی هنگام امتحانات پایان ترم از حق ادامه تحصیل محروم و از دانشگاه بین‌المللی استان قزوین اخراج شد.
در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار فراخوان اقدام فوری نسبت به سرکوب و افزایش فشارهای امنیتی بر شهروندان بهایی واکنش نشان داد و از جامعه جهانی خواستار در نظر گرفتن راهکاری جامع برای مقابله با این قبیل برخوردهای حکومت ایران شد.
در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داد.
سرکوب آزادی بیان و عقیده، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند.
شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
